It(em) magriete weduwe jans wijlen de coste(re) in p(rese)ncia heeft overgegev(en)/ ende bekind overgegeve(n) te hebben janne de coste(re) hue(re)n sone om ter stont/ taenveerden die porceelen van haefliken goeden en(de) vliegen(de) erve h(ier) nae/ bescreven dyenen(de) diversen coken(en) ten brulochten Inden yersten tweelf/ grote ee(re)n ketele vier cope(re)n pannen zesse grote ee(re)n potten zesse/ ee(re)n zijden metten toebehoorten vie(re)ndertich ijse(re)n speete zeven paer/ staende keerijsers vijfthien treeste drie vischspaene ende neghen/ ijse(re)n braetpannen Te dier meyning(en) dat de selve jan sijn leefdaige/ lanc de p(ro)fiten vanden verhue(re)n der selver p(or)ceelen trecken sal zonder/ die te moigen versetten oft v(er)coepen zijnre moeder leefdaige lanc/ sond(er) hue(re)n (con)sente ende oft geboirde dat hij voer huer aflivich/ wordde zoe souden die p(or)ceelen van goeden weder comen in hande(n)/ der selver moed(er) tot des selfs jans kinde(re)n behoif Des heeft gelooft/ de selve jan der selver sijnd(er) moed(er) ter stont te laten trecken en(de) huer/ leefdaige laten heffen alsulk(en) thien rinsche gul(den) lijfpen(sien) als ghijsbrecht/ zijn sweer hem sculdich es tot des selfs jans en(de) sijns wijfs des vors(creven)/ ghijsbrechts dochter live en(de) ter lanxt leven(de) live van hen te bewijsen/ ende de brieve vand(er) vestich(eit) van dien als zij gedaen sal sijn hue(r)/ met rechte over te gheven oft and(er)s dair inne te stellen alsoe dat zij/ versekert zij huer leefdaige lanc e(m)mer soe langhe ee(n)nich vand(en) vors(creven)/ liven leeft dair die op staen te heffen Voort heeft de selve jan geconsen/ teert dat de selve sijn moeder v(er)coepe en(de) ten hoochsten bringhe alsulk(en)/ huys metten toebehoorten als zij liggen(de) heeft te berghen opde(n) zoom teg(en)/ ons(er) liever vrouwen capelle over voer die wat(er)porte ald(air) Gelovende/ de selve jan als dat gedaen en(de) vercocht sal sijn dat hij dan hue(r) int/ goeden van dien hant ende mont leenen sal ende dies geheelick/ met hue(r) nae recht afgaen Behalven dat de pe(n)ninge d(air) af comen(de)/ aengeleecht selen wordden aen goeden oft rinten staen(de) t(er) selv(er) nat(ur)en dair de/[voirs(creven) v(er)cochte goeden] gestaen hebben te weten dat de moed(er) dair af tocht(er)sse en(de) hue(r)/ sone erfman zijn selen cor(am) berthem dor(ma)le febr(uarii) xiiii