It(em) jan de witte van tielborch poirt(er) van loven(en) heeft geloeft/ dat hij t(er) [bi(n)nen viii dagen na der] manisse(n) smeyers van loven(en) come(n) sal inde/ vroente te loven(en) en(de) d(aer) uut niet scheide(n) hij en zij met/ den selve(n) meye(r) ontslage(n) mett(er) my(n)nen of met rechte/ van des men hem oplegge(n) sal op eene(n) banduyn/ van c gul(den) peters tons gened(ichs) he(re)n behoef/ roel(ofs) borch(oven) m(ar)tii xxviii