Tvo(n)nisse tusschen clause vanden putte ende wouter van herenthout/ den jonghen alse gemechticht bij procuracie(n) gemaect bij scepen(en)/ van loven(en) van woute(re)n hubrechts des selfs wout(er)s goede/ inne te heffen tot sijnen wed(er)roepen in deen zijde en(de) henricke/ hubrechts sone des vors(creven) wouters voe(r) hem en(de) inden name/ vanden ande(re)n erfgenamen des selfs wouters in dande(r) alse/ vanden inheffen en(de) regemente vand(en) goeden des selfs/ wout(er)s De welke de vors(creven) gemechtichde meynen opteboe(re)n/ bij dien also sij seyden dat de vors(creven) wouter noch leven soude/ sond(er) proeve dair bij te leggen Dair af de vors(creven) henr(ick)/ hoepte de contrarie seggen(de) dat sij vad(er) alsoe hij v(er)hoert/ hadde aflivich wae(r) ontkynnen(de) myts dien eenen/ yegeliken de proprieteit vand(en) selven goeden en(de) dat/ hem en(de) ande(re)n erfgenamen dair o(m)me de goede volgen/ soude Niet te myn hij p(rese)nteerde caucie te stellen/[tot lynte(r)] sijnen vad(er) oft hij noch leefde vand(en) proffiten der/ selver rekeni(n)ge te doene was gewijst met desen/ worden dat den vors(creven) erfgenamen de vors(creven) goede/ volgen soude opde p(rese)ntacie vors(creven) niet tegenstaende d(er)/ voirs(creven) procuracie(n) p(rese)ntib(us) o(mn)ib(us) scab(inis) dempto mych(aele) abs(oloens)/ mar(tii) xii