It(em) de vors(creven) gheert en(de) zijn wijf hebben overgegeve(n) ende ge/ consenteert hue(re)n vors(creven) borghen dat zij vanden yersten houwe/ die zijn en(de) vallen sal van iii dachmalen boschs desselfs/ gheerts en(de) sijns wijfs geleg(en) inde p(ro)chie van pellenberch t(er)/ tussce(n) lodewijken roela(n)ts borg(er)meest(er)s te loven(en) ter eenre sijde(n) ende/ de strate ald(air) ter ande(re) trec vercoepen en(de) ten hoochsten bringen/ selen moigen om hen dair metten(n) pe(n)inge(n) d(air) af comende te lossen
//
En(de) oft zij d(air) mede niet toeenq(ua)me(n) om de selve lijfpen(sien) mette(n) ach(ter)stelle/ coste en(de) co(m)me(r) d(air) op geloepe(n) geheelic d(air) mede te lossen en(de) hen te/ ontheffen soe hebben zij geconsenteert dat zij dat gebrec trecke(n)/ en(de) verhalen selen aende tiechelrye den selve(n) gehuyssce(n) toebehoiren(de)/ geleg(en) inde p(ro)chie van libbeke Et t(antu)m eisd(em)