Vander aenspraken die gedaen heeft voir meyer ende scepen(en)/ van loeven(en) wout(er) vander stoct als geleid totten goeden/ katlijne(n) wilen van vroenhoven ende henrix wilen huers/ zoens tot janne vand(en) lare wynne der selver goede seggen(de)/ dat hij d(air) af sculdich ware drie guld(en) van weyhue(re)n en(de) alnoch/ vive en(de) een half mudde gherste(n) die hij begheerde opgeleecht/ te hebben(e) want den selve(n) wout(ere)n alsoe hij seyde navolgende/ zijnen scepen(en) brieven alle de selve goede met rechte tande(re)n/ tiden gelevert sijn geweest Dair op de selve jan ant/ weerde dat hij henr(ic) baecx dien dy die yerste leve(ri)nghe/ alsoe hij verstaen hadde gesciet ware nae den rechte van/ des(er) stat ende die hem die goede verhuert hadde volcomel(ic)/ ende wel betaelt heeft vand(en) vors(creven) hue(re)n bieden(de) d(air)/ af alrehand(en) thoen Was gewijst met dese(n) woirde(n)/ waer de vors(creven) henric ende jan hue(re)n eedt doen behoirlic/ dat de selve henric vernuecht heeft geweest voer de/ aensprake des voirscr(even) wout(er)s lestwerf gesciet dat/ zij dair mede gestaen zelen ende oft des alsoe/ niet en gesciet soe sal de vors(creven) jan vand(en) lare die/ vors(creven) pe(n)ninghe en(de) tcoren sculdich sijn alhier te bringen/ ond(er) tgerichte en(de) totten rechte cor(am) o(mn)ib(us) scabinis in sca(m)pno/ dempt(o) col(onia) no(vem)[br(is)] xxvi