It(em) jan scrine in p(rese)ncia heeft gekint en(de) gelijdt dat al/ eist soe dat hij als principael steet opde assijse vand(en)/ coren(en) metter uutvaert dat arnt scrine sijn brueder/ die op heden met reyne(re)n vand(en) putte ende jacoppe van/ overbeke zijn borge bleven is voe(r) de selve assijse en(de) de twee/ ande(re) metten selven janne heeft gelooft te ontheffen de/ proffijte(n) vand(er) selver assijsen van desen dage voirt heffen/ en(de) bue(re)n sal oft in zijne(n) name doen heffen en(de) bueren/ sonder dat de voirs(creven) jan he(m) e(n)nichssins van dien sal moege(n)/ onderwinde(n) geloven(de) de selve jan oft de proffijte(n) vand(er)/ voirs(creven) assijsen soe hoege niet en gedroege(n) als hij d(air) af/ der stad naevolgen(de) den verpachten sculdich is en(de) geven/ moet dat hij den selve(n) zijne(n) brued(er) dat tot sijnder/ manissen opleggen en(de) betalen sal t(am)q(uam) ass(ecutu)[m] Ter ande(r)/ zijden heeft de voirs(creven) arnt den voirs(creven) janne zijne(n) brued(er)/ gelooft oft de proffijte(n) vand(er) voirs(creven) assijsen hooger ende/ meer gedroege(n) dan tverpachte(n) gedraecht den selven/ ja(n)ne zijne(n) brueder dat tot sijnder manissen oick/ op te legge(n) en(de) te betalen t(am)q(uam) ass(ecutu)[m] cor(am) roelofs willemaer/ dec(embris) s(e)c(un)da