Vand(er) aenspraken die giel(ijs) vertruyde(n) gedaen heeft tot lijsbette(n)/ van ghele zijnd(er) moeder wed(uwe) wilen jans vertruyde(n) sijns/ vaders versueken(de) dat zij met vo(n)nisse geduemt wordde ond(er)/ de wet ende totte(n) rechte te bringen alle brieve(n) gescrifte(n) en(de)/ munime(n)ten en(de) bij inve(n)tar(is) alle alsulcken vliegen(d)erve alse van/ en(de) nae desselfs zijns vaders doot e(n)nichssins bleven waren/ inde(n) sterfhuyse en(de) zij gehadt hadde hadde wiste oft thue(re)n/ p(ro)ffijte comen wa(r)en en(de) al tot hue(re)r wettig(er) eet dat zijter/ niet meer gehadt en hadde en hadde en wiste oft thue(re)n proffijte/ come(n) en ware(n) hopen(de) dat dat alsoe sculd(ich) wa(r)e te geschien te/ voirde(r) want hij boot te bewijsen dat hij wae(r) wettich sone van hue(r)
//
en(de) den voirs(creven) wilen janne ende alsoe een vand(en) wettige(n) erfg(enamen) d(air)/ toe int(er)est hebben(de) dat voirt zijn vad(er) aflivich wae(r) en(de) dat alsoe/ den stoel tussche(n) zijne(n) vad(er) en(de) moeder gesceyden was en(de) dat sijn/ moed(er) die inde(n) sterfhuyse was bleven sitten(de) m(er) tochtersse vand(en)/ erfgoeden ende vliegen(de) erve en wae(r) D(air) tegen sijne moeder/ antwerden(de) kinde dat gielijs wae(r) hue(r) wettich sone ende een/ vand(en) erfg(enamen) mair seyde dat hue(r) man niet gestorven en wae(r)/ te loeven(e) mair onderwege(n) sint jacops en(de) alsoe en was zij inde(n)/ sterfhuyse niet bleven sitten(de) bij des(en) en(de) meer ande(re)n reden(en) hoopte/ zij der aenspraken ongehouden te zijne Hebben scepen(en) van loeven(e)/ ter manissen smeyers gewijst met vo(n)nisse dat de voirs(creven) weduwe/ gehouden soude zijn onder de wet en(de) totten rechte te bringe(n) alle/ alsulck(en) br(ieven) gescrifte(n) en(de) munime(n)ten en(de) voirt inve(n)tar(is) van allen/ alsulck(en) vliegen(d)erve alse van en(de) nae den voirs(creven) wile(n) ja(n)ne den vad(er)/ bleven wa(r)en en(de) zij gehadt hadde hadde wiste en(de) thue(re)n p(ro)ffite/ come(n) wa(r)en al thue(re)r wettig(er) eet dat zij dier niet meer en hadde/ gehad en hadde en wiste noch thue(re)n p(ro)ffite come(n) en wae(r) cor(am) scab(inis)/ In sca(m)p(n)[o] febr(uarii) ulti(m)a