It(em) es noch in erfvorw(er)den ond(er)sproke(n) tussche(n) de voirscr(even) p(ar)tie(n)/ oft namaels gebuerde dat e(n)nige gedeelte(n) d(er) voirscr(even) p(ar)tien/ bevonden worde(n) gelast te zijne alleene aengaen(de) den twee/ erfmissen en(de) erfkeersse en(de) xxx stuv(er)s aende zw(er)te susters/ oirspronck neme(n)de vanden testamente oft legate(n) d(er) weduwe(n)/ qui(n)tens wijlen couckeroul dat die co(m)me(re)n en(de) lasten gedrage(n)/ sulle(n) worde(n) gelijclijck bijde voirscr(even) drie p(ar)tie(n) en(de) d(aer)aff/ malcande(re)n ter hant staen alsoe dat eene(n)yegelijcke(n) tot/ eeuwige(n) dag(en) sal vast en(de) zeker zij(n) eisd(em)