It(em) acht(er)volgen(de) d(er) submissien tande(re)n tijde geschiet voir scep(enen)/ van loven(e) tusschen meeste(re)n ja(n)ne petri van emelissien ter/ eende(r) en(de) daneelen smachts als mo(m)boir barbelkens wiggers/ t(er) ander(er) sijden aengaen(de) huer(er) beyder erve gelegen bij sinte/ g(er)truden kercke es der stadmeeste(re)n uut [uuytsp(ra)ke] als segge(re)n uut/ d(aer) toe gecore(n) uutsprake nae den thoen bij p(ar)tien geleyt/ d(aer)aff zij genoech te bynne(n) sijn en(de) den welken sij wel/ v(er)staen hebben dat alsulken trappen als de selve meester/ jan hier voirtijts heeft doen maken besijden aen sijne(n) hoff/ comen(de) inden gemeyne(n) wech toebehoiren(de) den selven/ meeste(re)n ja(n)ne en(de) oic den ande(re)n erfgename(n) d(aer)bij gelege(n)/ de selve meest(er) jan sculdich sal sijn aff en(de) te nyeute/ te doen(e) alsoe dat derfgename(n) d(aer) omtri(n)t ende actie/ hebbende totte(n) gemeyne(n) weghe hebben moege(n) huer/ vrij gebruyck sond(er) e(n)nich letsel Voirts dat alsulken/ erve als leecht acht(er) den hoff desselfs meest(er) jans metten/ muerken(en) en(de) wande dair op staende ald(aer) lancx liggen(de)/ van opden hoeck vanden selve(n) wege totten ynde/ vanden selven wiggers erve comen(de) tot aen derve jans/ vander seyden sal tot eeuwige(n) dagen toebehoiren ende/ bliven der voirs(creven) barbelen wiggers en(de) hue(re)n mede erfg(enamen)/ oft zij e(n)nighe heeft en(de) dair inne moege(n) setten gelase/ vynste(re)n gecalu(m)ment en(de) v(er)traelt Ende dat de selve/ meest(er) jan sijne(n) osydrup leyden sal alsoe dat barbelken(e)/ en(de) hue(re)n erve d(aer)aff gheen letsel en come cor(am) pynnock/ hoeven nove(m)bris vii