Ende alse vanden ande(re)n goeden en(de) sculden die hij hem/ oick hadde doen leve(re)n des voirs(creven) jans lantmete(re) tot ned(er)/ hespen te weten(e) tcore(n) metten stroo van eene(n) dach(mael) lants
//
wynt(er)vruchts liggen(de) tot pontsarts huyse ende seven lichte/ gulden(en) aende thiendene(re)n te weten(e) janne en(de) m(er)ten(en) m(er)tens/ en(de) te ov(er)hespen eene(n) swertten osse van drie ja(r)en tot/ andries sroosen als dat oic bleeck bijden voirs(creven) resc(ri)pte/ sustin(eer)de hij wair jan de lantmete(re) voirs(creven) johannes vrancx/ oft ande(re) dair op gedaicht niet en compar(eer)den oft sijn/ scepen(en) brieve(n) en(de) leveringen en wed(er)leyden dat hem en(de)/ sijne(n) beleyde die oick aengewesen souden wordden tot/ sijnd(er) wettig(er) scult behoeff es gewijst als vo(r)e nae dien/ de voirs(creven) johannes vrancx p(rese)nt sijnde hem d(air)aen niet/ en stiet en(de) de voirs(creven) lantmete(re) noch ande(re) noch oic p(ro)cur(eur)/ van hue(re)n voir oogen niet en quame(n) soe v(er)re sij niet/ en compar(eer)den ten opstane va(n) meye(re) en(de) scepen(en) dat/ men den voirs(creven) geleydden vanden voirs(creven) pe(n)ni(n)gen en(de)/ goeden houden soude inde macht van sijne(n) scepen(en)/ brieve(n) van loven(e) alsoe v(er)re alst noch voir scepen(en) come(n)/ es in scampno septembr(is) xviii