It(em) al eest dat desen brieff bijd(en) voirs(creven) twee geswoirne(n)/ aldus bekint es soe en salmen nochtan dairmede/ hue(re) prope(r) persoene noch oic hue(r) prope(r) goede niet/ moegen pramen mair alleene des ambachts/ goede in wiens name ende tot wiens behoeff/ dese finan(cien) gemaict wordt soe dat bijd(er) stadt/ mits m(er)keliken reden(en) der zelv(er) stadt dairaff bijge/ bracht geconsenteert es Ende t(er) meerd(er) zekerheyt/ vand(en) voirs(creven) pensionar(isen) en(de) heffers hebben de/ voirs(creven) geswoirne met (con)sente als voe(r) den selven/ pensionar(isen) ende heffers met berain vorste(r) pants/ gewijse veroblig(er)t ende in handen gestelt alsulke(n)/ zilve(re)n nab de canten vergult wegen(de) soe zij/ seggen xxvii onchen alse tselve ambacht heeft/ hem toebehoiren(de) om d(air)aen de jairlijcxsche pachte(n)/ metten principalen oft bewijssenisse te verhalen/ altijt alst he(n) gelieft Ende noch te meer zekerheyd(en)/ hebben de selve geswoirne inden name en(de) met/ consente als voe(r) den selven pensionar(isen) en(de) heffers/ met (con)sente she(re)n vanden gronde voir tvoldoen/ vanden selven jairlijcxschen pachte(n) en(de) principale(n)/ pe(n)ni(n)gen oft bewijssenissen veroblig(er)t en(de) tond(er)pande/ gestelt tytulo iusti subpigner(are) des ambachts/ moelen geheeten de slachmoelen metten toebehoirte(n)/ gelegen opt ulake tegen de xii ap(oste)len ov(er) tussche(n)/ de goede [vacat]/ / de quo satis et war(ans) sub septe(m) florenis renen(sibus)/ et di(mi)dio modio siliginis he(re)ditarioru(m) census et/ t(re)cense Tamq(uam) prout Ende dese lijfpen(sie) verstorve(n)/ veronderpandt oft gelost zijnde heeft geloeft de/ voirs(creven) henr(ick) oeghe den voirs(creven) nab te restitue(re)n den/ voirs(creven) ambachte cor(am) eisd(em)