Nae dien [op hed(en)] comen es inde banck voir meye(r) ende/ scepen(en) van loeven(en) joh(ann)es witriet als p(ro)cur(eur) he(re)n en(de)/ meest(er)s lenarts cotereau raidt ons genad(ichs) he(re)n ts(er)toge(n)/ in brabant te kynnen geven(de) hoe hij ten lesten daige/ van rechte behoirl(ijc) met janne mariss(en) vorste(r) ende/ diene(r) ons genad(ichs) he(re)n bynne(n) des(er) stadt hadde doen/ hantlichten jacoppe(n) van b(er)them en(de) zijnd(er) werdi(n)nen/ wijle(n) huysvr(ouw) henricx roeloffs huers voirmans van/ den huyse ende hove met allen zijne(n) toebehoirten/ gelijc tselve gelege(n) es opde proefstrate d(aer) de selve/ gehuysche(n) inne sitten als den voirs(creven) zijne(n) meest(er) toe/ behoiren(de) ende d(aer) inne de selve zijn meest(er) bij guedi(n)ge(n)/ dair van gebuert bij cornelijse janne roelove ende/ den voirs(creven) henricken roelofs gebruede(re)n sone(n) wijlen/ roelofs roelofs behoirl(ijc) nae des(er) stadt recht gegoedt es/ / ind(er) mat(en) seke(r) scepen(en) brieve(n) vand(er) daet lxxxix/ augusti xxv bij hem in rechte geexhibeet dat naird(er)/ inhielden versueken(de) alsoe want den voirs(creven) yerste(n)/ dach van rechte bijd(en) offic(ie)r van des(er) stadt uuyt/ gestelt ende gecontinueert was totten naiste(n) daige/ van rechte op heden bij co(n)tumatien dienen(de) in alsoe/ verre deselve jacop ende zijn werdi(n)ne niet en/ comp(ar)eerd(en) voe(r) den opstaen(en) smeyers ende d(er) scepen(en)/ en(de) hen niet rechtsw(er)dich en maicten tege(n) zijnen/ voirnemen(en) en(de) versueke dt hem tselve erve nae/ inhoudt zijnd(er) scepen(en) br(ieven) [voirs(creven)] aengewese(n) soude w(er)d(en)/ ende dat zij sculdich soude(n) zijn he(m) tselve te ruymen(e)/ en(de) peyslijc ende vredelijc te laten gebruycken nae/ uuytwijsen(e) der guedi(n)gen sijne(n) voirs(creven) meest(er) gelijc/ voe(r) d(aer)aff gebuert en(de) gedaen hem des gedraghen(de)/ totten rechte Es gewese(n) t(er) maniss(en) smeyers/ dat zij beg(er)den taenhoe(re)n den voirs(creven) vorste(r) en(de) dienae(r)/ die den voirs(creven) jacoppe ende zijnd(er) werdi(n)nen de/ hande hadde doen lichten vand(en) selve(n) goeden ende/ den selve(n) dachbesceyden ende d(aer)entinden recht/ Welcke dienae(r) nae duten(en) vand(en) selve(n) vo(n)nisse/ ald(aer) p(re)sent wesen(de) gecleert heeft bij zijne(n) behoirl(ijcken)/ eede t(er) maniss(en) smeyers de voirs(creven) hantlichti(n)ge en(de)/behoirl(ijc) dachbesceydinge behoirlijc gedaen te hebbe(n)/ ten woenhuyse der selv(er) gehuysschen ende de/ conde in dien gedaen der werdi(n)nen des voirs(creven)/ jacops in absen(tie) desselfs jacops huers mans v(er)sueken(de)/ alsoe alnoch gelijc voe(r) de voirs(creven) p(ro)cur(eur) dongebruyck/ van zijne(n) erve voir hem in dien afgedae(n) te w(er)d(en)/ ende tselve geruymt te hebben om dat gelijck/ voe(r) peyslijck en(de) vredel(ijck) te moegen gebruycken/ Es gewese(n) bijden scepen(en) t(er) maniss(en) smeyers soe/ verre de wed(er)p(ar)tie des voirs(creven) he(re)n ende meest(er)s/ lenarts niet en co(m)p(ar)eerde voe(r) den opstaen(en) smeyers/ en(de) der scepen(en) dat den selven he(re)n en(de) meeste(re)n lenarde/ ombelet de voirs(creven) woeni(n)ge met hue(re)n toebeh(oirten)/ nae uuytwijsen(e) zijnd(er) guedingen volgen sal/ / ende dat jacop ende zijn werdynne sculdich zullen/ zijn de hande d(aer)aff te lichten ende tselve hem te/ ruyme(n) soe verre alst noch voir scepen(en) comen es/ in scampno febr(uarii) xiii