Tusschen woute(re)n deens poirte(r) van des(er) stadt/ t(er) eenre ende pete(re)n van roesbeke en(de) janne stevens/ als tyntmeest(er)s oft bedesetters van kessele t(er) ande(re) nae/ dien de selve poirte(r) ten v(er)sueke vand(en) selve(n) tyntm(eeste)rs/ gepant hadde geweest soe de tentmeest(er)s seyden/ voe(r) seker maelgelt dwelc de selve poirte(r) gelijck/ ande(r) gebue(re)n nae de menichste van zijnd(er) mali(n)gen/ sculdich was ende niet en hadde bet(aelt) d(aer) aff de porte(r)/ hem uuytgescreven hadde meynende d(aer)aff ongehoud(en)/ te zijne want hij van dair v(er)togen hadde geweest/ De teyntmeest(er)s de (contra)rie sustine(re)nde sonder int pri(n)cipael/ tantw(er)den(e) v(er)sochten tre(n)voy want van gebuerlijcken/ rechten was De poirte(r) sustinee(re)nde neen v(er)socht/ ongepant te hove te comen(e) ende ger(e)stitueert te w(er)den(e)/ voir al soe dat scepen(en) wesen met vo(n)nisse dat/ de poirte(r) naird(er) antw(er)d(en) soude met kynnen oft ont/ kynnen oft die pandinge gesciet was voe(r) tselve/ maelgelt dwelc alsoe bekint zijnde dat was voe(r)/ dmaelgelt ende de scepen(en) voirts gemaent hebben/ de sake en(de) p(ar)tien met hue(re)n vo(n)nisse v(er)sonden ter/ bancken rechte dair de selve pendinge was/ geschiet in scampno cor(am) eisd(em)