Allen den genen dat jehan andries woenen(de) te nyel/ s(in)[t] vincent in p(rese)ntia heeft geconst(itueert) (et)c(etera) ja(n)ne morda(n)t/ te loeven(e) aen janne scrijne te manen teysschen opte/ bue(re)n ende tontfangen ende ofts noot zij met rechte/ te vervolgen te bedingen te wynnen te verliesen alsulk(er)/ xviii r(ins)g(ulden) eens als de selve jan scrijne voirmaels/ ende zund(er)t der orlogen bekint heeft voe(r) goede ma(n)nen
//
den selven janne andries sculdich bleven te zijne/ van meerde(re) so(m)men van come(n)scapen van t(ar)wen die/ hij tegen den selven janne andries alh(ier) inde halle/ des wel acht ja(r)en leden is oft d(air) omtr(ent) gecocht/ heeft ende hem gelev(er)t heeft geweest van voir/ der orlogen voirs(creven) Promitt(ens) rat(um) salvo iusto/ calculo cor(am) eisd(em)