Want claes vanden putte als man en(de) mo(m)boir/ m(ar)grieten vand(en) p(er)licke zijnd(er) huysvr(ouwe) geleydt/ zijnde nae des(er) stad recht voir zijn wettich/ gebreck uuyt crachte van scepen(en) br(ieven) van loeven(e)/ tot allen den goeden beyde have en(de) erve lodewijcx/ wijlen scosters soe wair die gelegen zijn hem/ met brieven van des(er) stadt gescreven aenden/ meye(r) van meerhout oft zijne(n) stadthoude(r) alle de/ selve goede behoirlijc heeft doen leve(re)n ende/ der weduwe(n) ende kinde(re)n des voirs(creven) wijle(n) lod(ewijx) en(de) ande(r)/ dach van rechte te comp(ar)e(re)n alh(ier) inde banc voe(r)/ meye(r) ende scepen(en) van loeven(e) doen besceyden/ oft zij hen d(aer)tegen hadden willen oppone(re)n Ald(aer)/ zij op heden als ten [gec(on)t(inueerden)] daige van rechte d(aer)toe/ dienen(de) niet gecomp(ar)eert en zijn noch niemant/ van hue(re)n wegen den voirs(creven) geleydden co(m)p(ar)e(re)nde/ / ende trecht voirts versueken(de) soe v(er)re dat de/ scepen(en) van loeven(e) t(er) manissen smeyers nae/ dat hen behoirlijc gebleken heeft bij rappoirte/ baud(ewijns) bellens des(er) stadt bode tvoirs(creven) exployt/ gesciet te zijne gewesen hebben met vo(n)nisse/ wair de wed(er)p(ar)tie vand(en) voirs(creven) geleidden niet/ en comp(ar)eert voe(r) den opstaen(en) smeyers en(de) der/ scepen(en) datmen den geleydden vand(en) voirs(creven) goeden/ houden soude inde macht van sijnen beleyde/ scepen(en) brieven ende leveri(n)gen alsoe v(er)re alst/ noch voir scepen(en) comen is in scampno oct(obris)/ xx