It(em) jan blanckart heeft gesproke(n) ende es borghe bleve(n)/ reyners zomers voir al tghene des mijn hee(re) de meye(r) oft/ zijn lieuten(ant) den selve(n) reyne(re)n zal co(n)nen afgewi(n)nen/ met rechte van principale oft costen die eene(n) la(n)gen/ t(er)mijn van omtrint twintich weken c(ri)minelijck/ gevange(n) geseten heeft ind(er) vroenten symoe(n)s belle(ns)/ voirsters ende h(ier)op heeft de lieutene(n)t geloeft ende/ ae(n)genome(n) den selve(n) reyne(re)n tontslane vand(er) selv(er)/ hachte(n) Act(um) in (con)s(ili)[o] opidi cor(am) a(m)bobus burg(imagis)[tr(is)]/ pynnock h(er)meys tymple borch(oven) scabinis junii vii