It(em) jan troest van zichne in jegenwordicheit d(er) scepen(en) van loeve(n)/ gestaen heeft geloeft op sijn lijf en(de) op sijn goet en(de) op zoenbreke en(de)/ landbreke te zijn dat hi om negheenre saken wille die geschiet/ is tot opte(n) dach van heden tussche(n) janne va(n) boesschot en(de) den/ voirs(creven) janne troest de(n) selve(n) janne troest [va(n) boesschot] nu(m)mermeer hatye/ vede wangonst noch viantscap doen noch draghen sal noch/ hem te campe eysschen of daghe(n) noch moeyen buten lants in [p(er) se vel p(er) aliu(m) a(li)q(uo)? iu(r)e?]/ negheenre manie(re)n (et)c(etera) i(n) meliori for(ma) Bekennende en(de) v(er)lijende
//
de vors(creven) jan troest so waer hi d(aer) jege(n) dade dat hi dan sijn/ soude zoenbreke en(de) peysbreke en(de) sijn lijf en(de) sijn goet v(er)boert soude/ hebbe(n) ond(er) alle he(re)n en(de) gerichte daer hi ond(er) vonde(n) sal w(er)den (et)c(etera)/ Op also eest dat hi de(n) vors(creven) janne van boesschot yet te eyssche(n)/ oft aen te spreke(n) heeft dat hi dat doen mach mette(n) rechte/ Cora(m) cap(elle)[ma(n)] smet januarii ix[a]