It(em) willem ts(er)arnts sone bartelmeeus wile(n) ts(er)arts in jegenw(or)dich(ei)[t] (et)c(etera)/ heeft geloeft op sijn [lijf] en(de) op sijn goet en(de) op zoenbreke en(de) peysbreke te/ zijn dat hi goerde va(n) haeght janne den becke(re) sine(n) zwag(er) en(de) wille(m)me/ ts(er)arnts nu(m)m(er)meer wangonst hatye vede noch viantscap doen noch d(ra)gen/ en sal noch hen crencken of hijnde(re)n aen lijf noch aen goet noch hen/ dagen moeyen noch vexe(re)n en sal bute(n) lants oft den camp eysschen [bi he(m) selve(n) noch bi nyemant anders] in/ negheenre manie(re)n Bekennende en(de) v(er)lijende openbairlic de voirs(creven) willem/ ts(er)arnts so waer hi hier jegen dade of dede doen dat hi dan wae(r) en(de) sijn/ soude zoenbreke en(de) peysbreke en(de) sijn lijf en(de) sijn goet v(er)boert sal hebbe(n) ond(er)/ alle he(re)n en(de) gerichte daer onder hi vonde(n) sal w(er)den Op also eest dat hi de(n)/ vors(creven) goerde va(n) haeght janne den becke(re) en(de) wille(m)me starcs yet te eyssche(n)/ oft aen te spreke(n) heeft dat hi dat doen mach mette rechte (et)c(etera) in/ meliori forma p(rese)ntibus vynck voshem novembr(is) xxiii anno p(rese)nti