Van woute(re)n van rode van ryemena(m)/ Ite(m) van alsulken gedinghe als opte(n) dach van heden geweest is/ voe(r) meye(r) ende scepen(en) van loeven inde banck ald(aer) tusschen de(n) vors(creven)/ woute(re)n van rode in deen side ende janne vand(er) spicken va(n) mechele(n)/ die na de(n) rechte d(er) stat va(n) loeve(n) comen en(de) geleidt is tot de(n) goede(n)/ jans vanden voerde in dande(re) alse van twee sm drie vierdele(n)/ rogs mechelsch(er) mate(n) lijfpensien ten live des vors(creven) wout(er)s va(n) rode/ en(de) m(ar)griete(n) vanden hove zijns wijfs oft de(n) ene(n) van hen lanxst/ levende die de selve wout(er) voirtijts gecocht en(de) gecrege(n) heeft op/ de goede jan masseeus diemen heet neezen op alsulke(n) erfgoede/ als de voirs(creven) jan masseeus houdende was ond(er) pete(re)n wilen va(n) hofstade(n)/ gelege(n) te ryemena(m) en(de) d(aer) op de vors(creven) wouter sijn vors(creven) lijfpensien/ mette(n) recht ald(aer) begonne(n) hadde te vervolge(n) Met alrehande redene(n)/ die si in beyden siden inden rechte deden seggen es tvonnisse want/ de vors(creven) wouter lijfpensie eysschende wae(r) staende op seke(r) erfpande/ dat hi sijn recht voert v(er)volghen mach ter plaetsen d(aer) hi dat/ begonne(n) hadde cor(am) pynnoc lomb(ar)t abs(oloens) wit(te)[ma(n)] et vynck martii/ xxii anno xxxvii