Van wille(m)me co(m)mer/ It(em) [want] willem co(m)mer de beleidt es tot den haefliken goeden marien [wilen] van hey/ berghen natuerlic docht(er) henrix wilen van heyb(er)ghen met d(er) stadt brieven/ van loeve(n) dach van rechte hadde doen bethekene(n) op heden voe(r) meye(r)/ en(de) scepen(en) van loeven den rentmeest(er) onss(er) gened(ichs) he(re)n te thienen/ of zijne(n) stedehoud(er) te corthenaken om der voirs(creven) goede wille/ welke de voirs(creven) stedehoud(er) hadde beslagen voer recht dat hij dair/ toe meynen mochte te hebben ende de voirs(creven) rentmeest(er) sijne(n)/ voirs(creven) dach van rechte niet verwaert en heeft noch doen verwae(re)n/ den voirs(creven) wille(m)me hem int recht p(rese)nte(re)nde so hevet tvo(n)nisse d(er)/ scepen(en) van loeve(n) gewijst datmen den voirs(creven) wille(m)me vande(n) voirs(creven)/ goeden houden sal in sijne(n) beleide v also verre alst noch voer/ hen comen wae [es] cor(am) lomb(ar)t abs(oloens) pynnoc vynck voshe(m) dor(ma)le/ febr(uarii) xv