Van woute(re)n van poed(er)le en(de)/ henricken crane/ It(em) wouter van poederle van sent oeden rode es comen in jeg(enwordicheit) des burg(er)/ meesters ende der scepen(en) van loeven hier na genoemt en(de) heeft geloeft/ op sijn lijf en(de) op sijn goet en(de) op zoenbreke en(de) vredebreke te sijn dat hij/ om engheenrehande saken wille die gesciet moegen sijn tuschen hem/ in deen zijde ende henricke crane van sent oeden rode in dande(re) den/ selve(n) henricken nu(m)mermeer vede hatye vyantscap noch wangunst doen/ noch dragen en sal hem crencken of hynde(re)n aen lijf of aen goet/ dagen of moeyen buyten lants noch te campe eyschen bij hem/ selve(n) of bij yemande and(er)s Beke(n)nende zo waer hij daer tegen/ dade dat hij sijn soude zoenbreke en(de) vredebreke en(de) verboert soude/ hebben sijn lijf en(de) sijn goet ond(er) wat he(re)n of gericht datt bevonden/ werdde behoudelic (et)c(etera) cor(am) rijke loco burgim(a)g(ist)ri lomb(ar)t dormale/ scab(ini) julii iiii