It(em) vander questien die geweest es alhier tusschen janne vanden hove alse p(ro)cur(eur)/ jacobs van raveschote in deen zijde en(de) janne lobbe ter ande(re) aldair de voirs(creven)/ p(ro)cureur meynde dat de voirs(creven) jan hem te rechte comen soude inde banck te/ werchte(r) alse van zek(ere)n gebreke die de voirs(creven) van raveschote en(de) de voirs(creven)/ zijn p(ro)cureur in zijnen name den voirs(creven) lobbe eysschende ware(n) en(de) d(air)aff/ de voirs(creven) p(ro)cureur ende jan tegen een aldair in rechte comen waren zo/ verre dat aensprake en(de) verantwerden dairaf geschiedde en(de) dat de/ voirs(creven) p(ro)cureur tsijnen thoenisse gewijst was ende dat ten daghe van/ thoenisse de voirs(creven) jan yerst brachte aldair eenen brief der stad van/ loeven voe(r) hem alse poirter gescr(even) also de voirs(creven) p(ro)cureur zeyde ende/ hem de voirs(creven) lobbe ten uut(er)sten alhier voe(r) scepen(en) kynde So hebben de/ scepen(en) van loeven gewijst dat de voirs(creven) jacob oft zijn p(ro)cureur zijn recht/ voert vervolghen mach d ter plaetsen daer dat begonnen was Cor(am)/ om(n)ibus scabinis ex(cep)[to] pynnoc no(vembris) x