It(em) de vors(creven) (christ)iaen en(de) jacop zijn brued(er) renu(n)cie(re)nde in des(en) alle p(ri)vilegie(n)/ en(de) vrydicheiden in p(rese)ncia (et)c(etera) hebben gelooft ind(ivisim) voer hen heuren erven en(de)/ nacomelingen dat zij der vors(creven) jorff(rouwen) annen van orsmale noch heure/ goede also lange als de selve joff(rouwe) anne leven sal niet pramen/ moeyen vexe(re)n noch trecken en selen voer enich gerichte gheestelic/ noch weerlic noch dair buyten van e(n)nigherande saken het zij haeflike/ of erflike in e(n)nig(er) manie(re)n bij hen selven oft bij yeman(de) and(er)s/ Opte verbuerte en(de) verbintenisse va(n) allen heuren goeden/ beruerlike en(de) omberuerlike tegewoirdige en(de) toecomen(de) zo wair/ die gelegen sijn Ende van des vors(creven) es tegen eenenyegeliken/ recht warant te zijn en(de) te bliven Cor(am) b(er)ghe vync dec(embris) xiii