Aldair voe(r) den borg(er)meest(er) come(n) zijn lucie [vacat]/ die aldair ontbode(n) hadde virgiliu(m) leemans aengaen(de)/ zek(ere)n penni(n)ghe(n) van huyshue(re)n die zij hem eysschen(de) was/ de welke de voirs(creven) virgili[(us)] hem ontkinde te voirde(re)/ want zij hem tande(re)n tijden voe(r) den borg(er)meest(er) ontboden/ hadde dair een beslicht van dien en(de) meer ande(re)n
//
saken gemaict was mits den welke(n) hij dair af susti/ neerde ongehouden te zijne heeft de selve lucie nae/ vele woirden t(er) eenre en(de) t(er) ande(r) [zijden] geseeght heurs/ goets moets wille(n) den selve(n) virgilio vander selver/ huyshue(re)n verdrage(n) en(de) quijtgheschouwe(n) te hebben(e)/ Coram tybe burgim(a)g(ist)ro julii iiii[a]