It(em) jan van bouler es come(n) in jeg(enwoirdicheit) d(er) scepen(en) van loven en(de) geloeft op sijn/ lijf en(de) op sijn goet en(de) op zoonbreke te sijne dat hij om negheenrande zaken wille/ die geschiet sijn tusscen hem in deen sijde janne van tilhou en(de) willem(me) le feur/ van bossuyt in dande(re) den selve(n) janne en(de) will(em)me nu(m)m(er)meer wangonst hatye/ veede noch vyantscap dragen noch doen en sal crencke(n) noch hynd(ere)n aen lijf noch/ aen goet buyte(n) lants dage(n) noch te campe eyssschen bij hem selve(n) noch bij nyemand/ and(er)s in gheenre manie(re)n Bekennende en(de) verlijende de vors(creven) jan oft hij hier/ jege(n) dade dat hij sijn sonde peysbreke en(de) zoenbreker en(de) verboert hebben sijn/ lijf en(de) goet ond(er) wat he(re)n oft gerichte hij behoir bevonde worde cor(am) keyenoge/ vynckenbosch ja(uarii) xvi