It(em) de vors(creven) henric jans in p(rese)nc(ia) heeft geloeft op sine(n) cost/ den vors(creven) sine(n) borghen tot hue(re)n manissen aut alt(er)i(us) eor(um)/ lator(is) p(rese)nciu(m) te comen voe(r)den meye(r) en(de) laten willems van/ daleem in sijne(n) hove te wevere en(de) ald(aer) den selven/ meye(r) en(de) laten in hue(re)n handen op te dragene en(de) hen in/ hue(re)n [hande(n)] te setten met allen vormen en(de) manie(re)n van rechte/ een dachmael lants geleg(en) opde varent tusschen de/ goede der tafelen sheilichsgeests va(n) thienen en(de) de goede/ ja(n)nes bog(ar)ts o(m)me den selven p(er)sonen sinen borgen en(de)/ elken van hen d(aer) aen te v(er)reikene en(de) te v(er)hale(n)ne/ alle alsulke(n) costen en(de) lasten als sij liden oft hebben/ mochten hoedanich sij wae(re)n uut ocsuyne der lijfpens(ie)/ vors(creven) metgaders der principaelder lijftochten op/ dat sij oft enich van hen die gelden oft v(er)panden/ moesten sond(er) argelist cor(am) eisd(em)