It(em) de vors(creven) he(n)ric en(de) arnd in p(rese)nc(ia) hebbe(n) gekint en(de) gelijt dat sij/ de vors(creven) goede niet beco(m)mert noch belast en hebbe(n) En(de) oftme(n) h(ier) namaels/ de (contra)rie va(n) die(n) bevonde so hebbe(n) sij geloeft de(n) vors(creven) wout(ere)n d(aer) af te/ rechte inne te staen en(de) de vors(creven) goede d(aer) af tontlaste(n) eisd(em)