It(em) de vors(creven) kat(lij)[ne] in p(rese)nc(ia) heeft geloeft den vors(creven) gehuysscen/ en(de) de vors(creven) huer goede tot ewige(n) dage(n) scadel(oes) te houden en(de)/ tontheffen va(n) alle(n) laste(n) en(de) scoude(n) als de selve goede hebbe(n)/ / oft leden mochte(n) uut ocs(uyne) vande(n) testame(n)te dat de vors(creven) wijle(n) he(n)ric/ huer man tande(re)n tijde(n) va(n) sijne(n) goede(n) gemaect en(de) geordineert en(de)/ heeft alsoe dat de selve goede vors(creven) d(aer)af tewige(n) dage(n) onge/ praemt sijn sulle(n) en(de) blijve(n) en(de) eene(n) iegelike(n) ten besproke(n) tijde(n) va(n)/ legate te (con)tente(re)n p(ro)ut cor(am) prijke(re) col(onia) no(vembris) xv