It(em) de vors(creven) joffr(ouwe) [m(argrie)te] de docht(er) heeft den vors(creven) sculd(ere)n toegeseet/ oft sij va(n) heden ov(er) een jair geve(n) en(de) betale(n) xiii rijd(er)s/ eens dat sij d(aer) mede gestae(n) sullen sond(er) vand(er) vors(creven)/ lijfp(ensien) iet meer te geve(n) oft vord(er) gepraemt te wordene/ En(de) alsd(an) heeft de selve joff(rouwe) m(argrie)[te] de docht(er) de(n) selve(n) borge(n)/ geloeft so vele te doene dat hen de(n) vors(creven) lijfp(ensien) brief in/ hue(re)n hande(n) geca(n)celleert ov(er)gegeve(n) sal worde(n) cor(am) eisd(em)