It(em) de vors(creven) jacop en(de) lodewijk renu(n)cie(re)nde als voe(r) en(de) hen/ kennen(de) en(de) liden(de) te wete(n) elc va(n) hen beide(n) hem outsijnde xxv/ jaer en(de) dae(re)nbove(n) in p(rese)nc(ia) hebbe(n) gekint en(de) gelijt dat sij/ de vors(creven) schout tusschen hen beiden te gelike schuldich sijn en(de)/ hebbe(n) d(aer) o(m)me elc den and(ere) geloeft en(de) toegeseet vand(er) helicht d(er)/ selv(er) schout scadeloes te houde(n) en(de) tontheffene En(de) oft e(n)nich va(n)/ hen beiden voird(er) gepraemt worde [oft bestedicht worde da(n)] voe(r) de helicht d(er) selv(er)/ schout dat sij elc de(n) and(ere)n d(aer) af [inne staen sulle(n) en(de)] scadeloes houde(n) sulle(n) ende/ costeloes ontheffe(n) cor(am) eisd(em)