Cum hac (con)d(ici)[o(n)e] hoe wale de vors(creven) gehuyssche(n) dobbel brieve/ hebbe(n) elke(n) spreken(de) va(n) ii rijd(er)s lijfpens(ien) soe es nochtan/ vurw(er)de dat de vors(creven) arnt gestae(n) sal eens des jairs/ met ii rijd(er)s te bet(alen) m(aer) sulle(n) hen moge(n) behulpe(n) met/ welke(n) brieve hen dat gelieve(n) sal behoud(elic) dat sij h(ier)/ mede geen pande eissche(n) en sulle(n) moge(n) het en wa(r)e dat/ sij gebrec vonden ind(er) ierst(er) gued(inge) en(de) vestich(eit) vors(creven) eisd(em)