Op de vurw(er)d(en) en(de) (con)dicie(n) hier ond(er) bescr(even) te wete(n) dat de/ vors(creven) sculde(re)n de vors(creven) eyke(n) tusschen dit en(de) half meye/ naestc(omende) tot hue(re)n schoenste(n) afhouwe(n) en(de) velle(n) moge(n) en(de)/ te(n) uutgane vande(n) selve(n) meye doverhout vanden selve(n)/ gemijt hebbe(n) tselve schaer[over]hout mette(n) celleblocke(n) en(de)/ alle(n) de(n) and(ere)n houte geheelic en(de) all vande(n) selve(n) bossche/ bi(n)ne(n)jaers naestc(omende) geruymt hebbe(n) En(de) va(n) al des vors(creven) steet/ heeft geloeft de vors(creven) hen jan vande(n) camphuyse den vors(creven)/ henr(icke) va(n) ruysbroec scad(eloes) en(de) cost(eloes) te houde(n) en(de) tontheffe(n)/ cor(am) witte vync dec(embris) xxiii