It(em) de vors(creven) henric van bloeme(n)dale heeft geloeft den vors(creven)/ lodewijke pynnoc [nu t(er) tijt] meye(r) te loeven(e) en(de) ten heiligen gesworen/ als vore dat hij sijn goede nocht egene van hen geenssins/ belasten v(er)coepen veroblige(re)n v(er)tieren nocht ontvremden en sall/in enig(er) manie(re)n het en sij dat den vors(creven) lod(ewijke) pynnoc tierst int/ geheele voldaen en(de) vervult sulle(n) sijn alle de gelufte(n) en(de) vur/ werden vors(creven) op eenen banduyn van veertich rijd(er)s d(er)/ mu(n)ten ons gened(ichs) he(re)n ts(er)togen van bourg(oig)[ne(n)] en(de) van brab(ant)/ den selve(n) onsen gened(igen) hee(re) te bet(alen) cor(am) eisd(em)