It(em) woute(r) die becke(re) gheheete(n) mu(n)tre in p(rese)nc(ia) die ind(en) vroente(n) matheeus/ colx hadde doen sette(n) janne den hont zone wijle(n) barth(olomeeus) voir ii[c] rijd(er)s Es/ op hede(n) de selve woute(r) mette(n) scepen(en) h(ier) nae genoempt gegaen ind(er)/ vroente(n) desselfs matheeus ald(aer) hij den voirs(creven) janne niet vonde(n) en heeft/ es d(aer) o(m)me de selve vroente ov(er) den selve(n) jan nae recht beleydt cor(am)/ willem(air) vertrijke julii ulti(m)a