It(em) tot des vors(creven) is heeft de vors(creven) kat(li)[ne] ov(er)gegeve(n) en(de) ge(con)senteert/ den vors(creven) hue(re)n borgen eve(n) v(er)re de selve borgen ten ynde vanden/ vors(creven) jare niet ontlast en worden dat sij dan tot hue(re)n scoenste(n) v(er)coepe(n)/ mogen en(de) ten hoeghsten bringen de haeflike goede h(ier) ond(er) besc(reven) de/ welke sij hen in hue(re)n handen voir vorst(er) en(de) port(er)s gelev(er)t heeft en(de)/ de pe(n)ni(n)gen d(aer) af beke(re)n alsoe v(er)re die hen sulle(n) moge(n) gestrecke(n) int/ afquiten en(de) lossinge(n) d(er) lijftochte(n) vors(creven) Inde(n) ierste(n) te wete(n) viii pair/ slapelakene elc pair va(n) ii elle(n) noch iiii pair slapelakene elc/ pair va(n) xviii elle(n) xlii elle(n) doeken xii elle(n) line(n) lakens x elle(n)/ a(m)melakene xxxv elle(n) dwelen en(de) ii linen rijclede(re) beide va(n)/ xiiii ellen cor(am) eisd(em)