Cum (con)d(ici)[o(n)e] hoe wel de voirs(creven) gelufte sprect van xxii crone(n) es/ nochtans vurw(er)de dat de selve schulde(re)n ghestaen sulle(n) met soe vele/ gelts te bet(alen) als ghegoude(n) sulle(n) hebben inde(n) corenhuyse te lov(en)/ op eene(n) vrijen m(er)ct dach viii daghe voe(r) s(in)te jansmisse naestc(omende) dair/ vi mudden t(ar)wen goet en(de) payabel d(er) mate(n) va(n) lov(en) gelijck men dat opt regist(er)/ der stad van loven(e) bevinden sal en(de) de beck(er)s hue(re)n prijs genome(n)/ zulle(n) hebben cor(am) eisd(em)