Cu(m) hac (con)d(ici)[o(n)e] dat niet wed(er)staen(de) d(er) geluften vors(creven) de vorscr(even)/ sculdeers gestaen sullen aenden vors(creven) donder met soe vele gelts/[te betale(n) ten t(er)mine vors(creven)] als tot hue(re)n hoeghsten op eene(n) vrijen m(er)ctdach bi(n)ne(n) den core(n)huse/ te loven(e) viii d(age) voe(r) s(in)[t] jansd(ach) bap(tis)[ten] oft viii d(age) d(aer) nae gegouden/ sulle(n) hebbe(n) xxviii mudde(n) rox d(er) metten va(n) loven(e) wel bereit/ d(er) mate(n) van loven(e) sond(er) vord(er) metter geluften gepraemt te/ worden behoud(elijc) al wert soe dat tvors(creven) coren alsd(an) meer/ gegouden hadde dan de vors(creven) so(m)me gedraeght dat sij nochta(n)/ d(aer) mede gestae(n) sulle(n) cor(am) eisd(em)