It(em) lenaert inghelen va(n) loemele heeft versekert in p(rese)nc(ia) heeft/ ghelooft op sijn lijf en(de) goet ende op soenbreke ende peysbreke te zijne/ dat hij o(m)me negheenre handen saken oft oft stucken wille die gheschiet/ sijn totten daghe toe van heden tusschen hem in deen zijde ende kerstiane/ augustijns ende lysbetten boutmans sijne(n) wijve in dande(r) zijde den/ selve(n) augustijne noch lysbetten sine(n) wijve ne(m)mermeer hatye veede/ noch vyantscap doen noch draghen en sal hen crincken noch hynde(re)n/ aen lijf noch aen goet noch oick te ca(m)pe eysschen noch oic buyten lants/ daghe(n) Bekennen(de) en(de) verlijden(de) de voirs(creven) lenaert wair hij h(ier) teghen/ dade oft dede doen dat hij sijn soude peysbreke(r) en(de) soenbreke en(de) v(er)buert/ hebben sijn lijf ende goet ond(er) wat he(re)n oft gerichte hij bevonde(n) wordde/ Behoud(ens) (et)c(etera) cor(am) duffle viceburg(imagistr)[o] blanck(ar)t hoeve(n) scabinis
//
sept(embris) xviii