Allen den ghenen die dese l(ette)ren sulle(n) sien oft hoe(re)n lesen/ burg(er)meest(er)s scep(enen) en(de) rait d(er) stat van loven(e) saluyt met/ ke(n)niss(en) der waerh(eit) doen cont dat opden dach va(n) hede(n) voir ons/ comen sijn der eerwerdighe vad(er) in gode h(er) vrancke calab(er) abt/ des goidshuys va(n) vileer en(de) tco(n)ve(n)t des selfs goidhuys d(er) ordene(n)/ va(n) chisteaus en(de) hebben ge(con)stitueert en(de) geordin(er)t ja(n)ne edelhee(re) den/ jonghen sone jans edelhee(re) te wesen huer meye(r) tot werchte(r) en(de)/ d(air) omtre(n)t Ende hebben voirt in alle der bester vorme(n) en(de) manie(re)n/ soe dat nae recht best mach diene(n) en(de) behoe(re)n gesedt ende vol/ come(n) macht en(de) auctoriteit gegeve(n) den vors(creven) ja(n)ne edelhee(re) den/ jonghen als hue(re)n p(ro)cur(eur) o(m)me alsulke(n) goede chijsen rinte(n) pachten/ jairgulden en(de) sculden also wale leene als ande(re) met allen/ p(ro)fijten en(de) v(er)vallen der selv(er) als tvors(creven) goidshuys heeft/ oft hebbe(n) mach tot werchte(r) voirs(creven) en(de) d(air) omtre(n)t en(de) men den/ selve(n) goidshuyse [ald(air)] sculdich is oft namaels wesen mach Te r(e)ge(re)n/ te manen teysschen op te bue(re)n en(de) tontfangen aen wat p(er)sone(n)/ oft goeden dat dat zijn mach D(air) voir te panden te dagen te/ beleiden en(de) rasta(men)[te] te doen legge(n) nae gewoente en(de) costume vand(en)/ plaetsen vors(creven) En(de) op dats noot gebuerde met rechte te/ v(er)volgen te v(er)antwerd(en) te bescudden en(de) te bedinge(n) die te wy(n)ne(n)/ en(de) te v(er)liesen composicie en(de) mynlike yffeni(n)ge d(air) af te maken/ den sculd(er)s va(n) des hij ontfange(n) sal quijt te scelden en(de) quitan(cie) te/ geven en(de) voirtaen generalic en(de) specialic alle tgene d(air) inne/ te doene en(de) te vord(ere)n dat de vors(creven) abt en(de) co(n)ve(n)t selve soude/ mogen doen waert dat sij teg(enwoirdich) en(de) voir ogen waer(en) Geloven(de)/ voir ons de selve abt en(de) co(n)ve(n)t in goed(er) trouwen voir goet vast/ geste(n)tich en(de) van weerd(en) te houd(en) tot ewige(n) d(agen) soe wes bid(en) vors(creven)/ p(ro)cur(eur) inden sake(n) vors(creven) en(de) des d(air) aen cleeft ged(aen) oft gevord(er)t sal/ w(er)d(en) in enig(er) manie(re)n Salvo iusto calculo due(re)nde de vors(creven)/ p(ro)cu(ra)cie cor(am) eisd(em)