It(em) den dach van rechte op heden dienen(de) voer meye(r) ende/ scepen(en) van loven(e) tusschen de rintmeest(er)s der stad van loven(e) van wege(n)/ der selv(er) stad t(er) eenre ende jan de smet t(er) ande(re) hebben de selve/ p(ar)tijen den selve(n) dach uutghestelt ende v(er)linght tot van heden over/ xiiii nachte(n) naestcomen(de) te mistijde ende heeft ghelooft de selve jan/ alsdan teghen den voirs(creven) rintmeest(er)s te rechte te comen(e) en(de) ten ynde uut/ rechte te plegen(e) ende lijflijken ten heylighe(n) gheswore(n) dae(re)n bynne(n)/ sijn goede have noch erve niet te mynderen(e) noch te v(er)tieren(e) in/ gheenre manie(re)n cor(am) tybe willem(air) scab(inis) et joh(hann)e(s) lenarts forestario/ junii ulti(m)a videl(ice)t die m(ar)t(is)