Nae dien die geswoeren(en) vand(en) nyeuwen cleermakers ambachte/ comen sijn bijden raide vander stadt te kynnen gheven(de) / hoe dat peet(er) plaviers een vand(en) ouden cleercoop(er)s ambachte/ hue(re)n ambachte te nae ghinck in dien dat hij hem daghe/ lijcx pijnde oude cleede(re)n te h(er)maken(e) van nyeuwen fautsoene/ en(de) metter sche(re)n te h(er)sceppen(e) dwelck niet sijn en mochte/ hem des gedraghen(de) tott(er) selv(er) huer(er) rollen Daerop de/ voers(creven) peet(er) antwoerdde seggen(de) dat bij alsoe hij noch gheen/ oudecleercoope(r) des doen en mochten soe en wa(r)e dat oude
//
cleercoopers ambacht niet maer was waer dat van tsgheens/ des hij gedaen hadde soe langhe gebruyct en(de) gepossideert hadden/ dat nyema(n)t der (con)trarie(n) en wiste hem des gedraghen(de) totten/ ouders vanden ambachte daer teghewoerdich zijnde Ende nae/ dien die rolle vand(en) ambachte vand(en) nyeuwen cleermakers/ gevisiteert hadde en(de) daer inne bevond(en) dat gheen oude/ cleercoope(r) en soude moeghen maken nyeuwfautsoen dan/ voe(r) hen selve(n) en(de) voe(r) hen huysgesins slijten dan h(er)maken/ des hij metten messe ontraetde soe werdde get(er)mineert/ en(de) uutsgeproken dat de selve peet(er) hem daer nae schuldich/ soude zijn te richten cor(am) absoloens substituto ijssche burg(imagistr)[is]/ et aliis de (con)silio febr(uarii) xii