Van janne reynart/ Tvo(n)nisse tusschen janne reynart in deen side ende janne [de] buret die ov(er)mids vo(n)nisse/ van scepen(en) brieven van loven beleyt is tot allen den haefliken goeden paesschen/ die wilen wijf was jans henrion diemen hiet mabet in dande(re) alse vander haven/ die was des voirs(creven) jan henrions was uutgedragen met desen worden alse verre/ alse janne reynart houden wouden te sinen eede ten heylgen dat jehan henrion van/ goeder wettig(er) schout hem sculdich was ende sculdich bleef als hij starf en(de) noch/ sculdich wae(r) dat hem de schout aen de voirs(creven) have volgen soude daer nae Soe/ dede de voirs(creven) jan reynart inden rechte sinen eet inder manie(re)n h(ier) nae volgende/ Jan henrion was nu sculdich van goeder wittig(er) schout ten tijt dat hij leefde/ c lx rijnsche gulden ende de selve schout bleef hij mij sculdich als hij van live(n)/ ter doet quam en(de) die es hij mij noch sculdich So moet mij god hulpen ende de/ heylgen en(de) alle godsheyligen Dat gedaen vraeghde de meye(r) janne van buret wat/ hij daer jegen seggen woude Jan antw(er)de dat hij jegen den eet niet seggen/ en woude P(rese)ntib(us) joh(ann)e de borch(oven) walt(er)o pynnoc henr(ico) de calst(e)r(en) goess(uin)[o] ouderogge oct(obris)/ v[a] anno xxvi[to]