It(em) Jacop vrancx natuerlijc soen henrix wilen vrancx die de/ selve henric hadde van m(ar)grieten van cortenaken en(de) na den/ rechte der stad van loven(en) geleit es tot den goeden der selv(er) m(ar)griete(n)/ sijnre moed(er) heeft tselve beleit voe(r) scepen(en) van loven(en)/ ov(er)gegeve(n) en(de) in hande(n) gesedt jasp(er)s kymps geloven(de) voe(r)/ hem en(de) sijne(n) nacomelingen den selve(n) jasp(er) uuten [metten] selven/ beleide altijt sijnre manissen en(de) op sijne(n) cost dair/ uut te goedden en(de) te erven in een huys en(de) hof met/ sijnre toebehoirten gelegen inde boelhage int(er) bo(na) olim/ joh(ann)is de roesbeke nu(n)c ve(r)o jasp(ari) kympe p(re)d(i)c(t)i ab ut(ra)q(ue) p(ar)te/ p(ro)ut cla(r)issia de quaethe(m) tene(re) consuevit et t(antu)m abs(oloens) wynge/ dec(embris) xvi