It(em) claes va(n) boemale sone wile(n) jans in p(rese)ncia heeft gelooft/ ter manissen m(ijn) hee(re)n des meyers va(n) loev(en) oft zijns lieven(en)/ en(de) oic vand(er) stad altijt des van hen aut alt(eru)m vermaent/ oft versocht ind(er) vroente(n) te come(n) inder maten soe hij nu is/ en(de) al tgene te plege(n) des trecht over hem wijsen sal van/ allen alsulcker ticht alse de hee(re) en(de) de stad tegewoirdichlijc/ te he(m)weert uutstaen(de) moege(n) hebben in e(n)nig(er) manie(re)n sonder/ d(aer) uut e(n)nichssins te scheide(n) voir en(de) eer hij d(aer) af metten/ hee(re) en(de) d(er) stad overcome(n) sal zijn metter minne(n) oft metten/ rechte Ende oft hier inne gebrec viele soe hebben dair/ voe(r) verantwert en(de) gesproken ind(ivisim) jan van boemale bried(er) sijn/ brued(er) en(de) jan van gheele witled(er)make(re) quos i(ndem)p(n)e(s) nicholaus/ p(ro)misit exin(de) indemp(nem) releva(r)e cor(am) vos tybe junii xxvii