Nae dien dat op heden comen sijn bijde(n) raide vand(er)/ stadt jan de beckere henrick sijn brued(er) meest(er) jan/ reynwitten ende henrick van velthem als mo(m)boirs/ der wettiger kinde(re)n henricx wijlen de becke(re) ende/ lijsbetten reers sijnd(er) huysvrouwen geven(de) te kenne(n)/ hoe dat de wettige kinde(re)n der selv(er) wijle(n) gehuyssche(n)/ o(n)mondich wesen(de) te weten(e) lieven en(de) lijsken sbeckers/ zeke(re) erfgoed(en) hadden te weten(e) eene(n) hoff met eene(n)/ stucxken lants dairbij liggen(de) liggen(de) inde vlemi(n)cx/ strate te loven(e) uuten welken jairlijcx gaen(de) was/ vijff pet(er)s oft d(air)omtr(int) erffelijcker rinte(n) ende dat/ deselve goede luttel oft niet weerdt en wae(re)n bove(n)/ den voirs(creven) co(m)mer aengesien dat tselve goet zee(r)/ onvredelijck lach en(de) bedorve(n) werdt in gestijpte(n)/ en(de) ande(re)n rep(ar)atien die sij d(air)af doen moesten int/ ond(er)houden van dien seggen(de) ende te kenne(n) geven(de)/ voirts dat meer p(ro)fijts dragen soude den voirs(creven)/ kinde(re)n d(air)aff zij mombo(r)en wae(re)n datmen de/ voirs(creven) goede v(er)cochte ende de pe(n)ning(en) d(air)aff comen(de)/ bestaedde in nootorber der kinde(re)n voirs(creven) oft aen/ rinte(n) tot hue(re)n live oft erff(genamen) dwelck zij niet en hadd(en)/ willen doen sond(er) d(air)aff te hebbe(n) advijs en(de) (con)sent/ vand(er) stadt Op dwelck de wethoud(er)s gelet/ hebben(de) aensiende tcleyn p(ro)fijt dat den kinde(re)n/ voirs(creven) d(air)aff quam boven den voirs(creven) co(m)mer dwelck/ niet de r(e)p(ar)atie gedragen en soude hebben dieme(n)/ aende(n) selve(n) hoff moeste doen ende dlant alsoe/ hoege belast was alst te pachte gelden mochte/ hebben deselve geappointeert en(de) mits desen/ consent gegeve(n) den voirs(creven) mo(m)boren tvoirs(creven)/ erve ten meesten profijte der selv(er) weesen te/ moege(n) v(er)coepen om de pe(n)ningen d(air)aff comen(de)/ wed(er)om aengeleeght te wordden ten profijte/ d(er) selv(er) kinde(re)n oft in ande(re)n hue(re)n sculden bekeert/ te wordden t(er) meest(er) baten der selv(er) als zij bevi(n)d(en)/ sullen behoirende Ende dat deselve mo(m)bours
//
dairaff behoirlijcke guedinge sullen doen den/ coep(er)s der selv(er) goeden geloven(de) die als mo(m)bours/ te vervangen(e) tot behoirlijck(en) jae(re)n come(n) sijnde/ in cons(ili)[o] opidi januarii xx