Op heden es comen inde banck voir meye(r) ende/ scepen(en) van loeven(en) machiel hel mich al(ia)s van doerne/ als p(ro)cur(eur) jans hoefnagel den welke(n) ja(n)ne soe de/ selve machiel dede opdoen voermaels met brieve(n)/ vand(er) stadt dach van rechte alh(ier) inde selve besceyd(en)/ was geweest bij thoemase van bottele als poirte(r) voir/ seke(r) scult die de selve hoefnagel ende met hem/ henr(ic) van doerne den selve(n) poirte(r) eysschen(de) wae(re)n/ d(aer)aff dach van rechte tusschen p(ar)tien diende soe zij dien/ uutgestelt ende genomen hadden opten xx[te(n)] dach van/ febr(uarii) lestleden Ende heeft te rechte gep(rese)nteert tegen/ den selven thoemaese ende eve(n)verre de selve thoemaes/ bij hem selve(n) oft bij p(ro)cur(eur) niet en comp(ar)eerde ende hem/ rechtswerdich en maicte dat hij van desen v(er)sonden/ soude wordden t(er) bancken recht dair die uuytgescreve(n)/ hem des gedragen(de) totten rechte Ald(aer) de scepen(en) van/ / loeven(en) t(er) maniss(en) smeyers gewijst hebben met/ vo(n)nisse gelieft den voirs(creven) machiele zijn p(rese)ntacie/ te doen theecken(en) dat hij dat doen mach ende heeft/ hij voird(er) gebreck dat hij dat volge aende(n) borg(er)m(eeste)r/ in scampno m(ar)tii xi