Tussche(n) jacoppe wittema(n) als p(ro)cur(eur) denijs vand(er) wustijne(n)/ t(er) eenre ende henr(icke) vand(er) gheeten die alh(ier) ten versueke/ desselfs denijs oft zijns p(ro)cur(eur)s bescreve(n) es geweest en(de)/ in hachte(n) gestelt t(er) ande(re) es vand(er) selv(er) hachten/ slakinge gedaen en(de) uutstel gesciet tot des ii[te] dijse(n)daigs/ nae beloken(en) paessche(n) naistcomen(de) met consente va(n)d(en)/ selve(n) jacoppe als procur(eur) op gelufte van eede die de/ / selve henr(ic) gedaen heeft in svorst(er)s hand(en) soe p(ar)tie(n)/ verhaelden van alsdan alh(ier) wed(er) inne te comen ten/ selve(n) rechte soe hij nu geweest heeft ende ae(n)gaen(de)/ der hachte(n) van arnde vand(er) eect die als borghe/ vand(en) selve(n) henr(icke) h(ier) te rechte te leve(re)n in hachte(n)/ zijn mach soe de voirs(creven) p(ro)cur(eur) meyndt D(aer)aff/ p(ar)tien namel(ijc) de voirs(creven) p(ro)cur(eur) t(er) eend(er) ende henr(ic)/ t(er) ande(re) hield(en) dat die hachte was van m(ijn) he(re)n/ smeyers ende des segelers wegen ende niet vand(en)/ borchtochte(n) in des(er) Es gecleert ende uutgesproken/ dat de voirs(creven) arndt op dat hij seggen wilt h(ier) aff/ gehoud(en) te wesen ende coste(n) geleden te hebben(e) gehoirt/ sal werdd(en) ende de voirs(creven) henrick ende denijs/ oft zijn p(ro)cur(eur) d(aer) tegen om d(aer) inne gedaen te wordd(en)/ des behoe(re)n sal in (con)s(ili)[o] opidi m(ar)tii xxi