Want jan pynnock natuerlijck die nae des(er) stadt/ recht voir zijn wettich gebreck uut crachte van/ / scepen(en) brieven van loeven(en) comen ende geleydt tot allen/ den goeden beyde have ende erve m(ar)grieten danus weduwe/ wouters wijlen van haenwijck soe wair die gelegen zijn/ hem met brieven van des(er) stadt gescreven aenden meye(r)/ van wiltsele oft zijnen stadhoude(r) alle de selve goede/ behoirlijck heeft doen leve(re)n ende der selv(er) weduwen dach/ van rechte alhier te compare(re)n inde banck voir meye(r) en(de)/ scepen(en) van loeven(en) oft zij hem d(aer)tegen hadde willen/ oppone(re)n bescheyden Aldair zij niet gecompareert en/ is noch nyemant van hue(re)n wegen ende de voirs(creven)/ geleydde compare(re)nde trecht voirt versocht heeft/ soe verre dat de scepen(en) van loeven(en) t(er) manissen/ smeyers nae dat hen behoirlijck heeft gebleken bij/ rappoirte jans driedoens des(er) stadt bode tvoirs(creven) exploit/ behoirlijck gesciet te zijne vonneslijck gewijst hebben/ Wair de wed(er)p(ar)tie des voirs(creven) geleydden niet en (com)p(ar)eerde/ voe(r) den opstaen(en) smeyers ende der scepen(en) datme(n)/ den zelven geleydden vanden voirs(creven) goeden houden/ soude inde macht van zijne(n) voirs(creven) beleyde scepen(en)/ brieven ende leveri(n)gen alsoe verre alst noch voir/ scepen(en) comen is in scampno martii xv