Item jacop vrancx ende [vacat] als/ bede sett(er)s des dorps van zoerbeempd(e) die mette(n) [als] ii[ten]/ brieve gescr(even) aend(en) meye(r) van halen oft zijne(n) stad/ houde(r) tot soerbeempde versocht sijn geweest be/ dwongen te werdden bijd(en) selve(n) meye(r) oft stadhoude(r)/ he(re)n woute(re)n van elde(re) ridde(r) oft zijne(n) procur(eur) costeloes/ te restitue(re)n ende wed(er) te leve(re)n alsulke pand(en) als/ de selve meye(r) oft stadhoude(r) tot d(er) selv(er) bedesette(re)n/ versueke den selve(n) he(re)n woute(r) oft zijne(n) wynne/ afgepant hadd(en) voe(r) seke(r) bede die zij he(re)n woute(re)n/ voirs(creven) van e(n)nigen zijnen goeden eysschen(de) wae(re)n/ D(aer)aff hij hoepte ongehoud(en) te wesen nae recht oft/ e(m)mer soe vele als hij he(n) eyschte niet sculdich te wese(n)/ met daige(n) van oppositien d(aer)toe betheeke(n)t die alst/ schene op heden diende hebben he(n) de selve/ bedesett(er)s op heden bijd(en) raide vand(er) stadt te rechte/ gep(rese)nteert Ald(aer) de voirs(creven) h(er)wout(er) noch p(ro)cur(eur) van/ zijne(n) wegen behoirlijc geroepen zijnde niet geco(m)/ p(ar)eert en es alsoe dat den selve(n) uuytgesproken w(er)t/ dat zij hen p(rese)ntatie mochte(n) doen registre(re)n op dat/ hen geliefde in cons(ili)[o] opidi nove(m)br(is) xxvii