Nae dien op heden comen es inde banck voir meye(r)/ ende scepen(en) joh(ann)es wijtiet als p(ro)cur(eur) he(re)n ende meest(er)s/ lenarts cottereau raidt ons gened(ichs) he(re)n ts(er)togen in brabant/ te kynnen geven(de) hoe dat hij behoirlijc hadde doen de/ hande lichten der wed(uwe) henricx wijlen roelofs en(de) jacoppe(n)/ van b(er)them hue(re)n tegewoirdigen man en(de) mo(m)boir van/ alsulken huyse ende erve d(aer) zij nu inne sitten(de) zijn/ gelegen op de p(er)cstrate bynnen des(er) stadt d(aer)inne de/ voirs(creven) hee(r) ende meester lenarts gegoet en(de) geerft/ es ten ynde dat zij tselve huys geruymt hebbende/ en(de) geleeght den voirs(creven) hee(r) en(de) meeste(re)n lenarde souden/ laten volgen peyslijck ende vredelijck als zijn propre erve/ d(aer) hij inne gegoet es nae inh(out) der scepen(en) br(ieven) [va(n) voe(r)] d(aer)van/ wesen(de) Welke sake als voe(r) geintenteert de meye(r)/ gehoirt hebben(de) eer die bijd(en) voirs(creven) p(ro)cur(eur) en(de) zijne(n) voirspreke/ geheelijck verhaelt ende opgedaen was heeft die/ uuytgestelt van heerheyd(en) totten naisten daige van/ rechte seggende datmen dair inne niet/ / niet p(ro)cede(re)n en soude totten selve(n) naisten daige van/ rechte d(aer) nae p(ar)tien hen soude(n) moegen weten te vuegen/ in scampno febr(uarii) quarta